ΜΑΡΙΑΝΑ ΤΣΙΧΛΗ: «ΚΑΛΕΣ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ».
ΜΕ ΓΡΑΠΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ Η ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΜΑΡΙΑΝΑ ΤΣΙΧΛΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΤΟΥΛΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΙΕΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Δέσμευση εδώ και τώρα στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων ζητά η υποψήφια Περιφερειάρχης Μαριάνα Τσίχλη της Ανυπότακτης Αττικής από τον Γιώργο Πατούλη.
Σε γραπτή δήλωσή της αναφέρει:
«Η επιστολή που έστειλε προ ημερών ο κύριος Πατούλης με αποδέκτες τον γ.γ. του ΕΣΔΝΑ και την Περιφερειάρχη Αττικής έχει πράγματι ενδιαφέρον.
Και έχει ενδιαφέρον, διότι ο κ. Πατούλης αντέγραψε περίπου λέξη προς λέξη τα ερωτήματα που θέτουν περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι της Αριστεράς, αλλά και φορείς και κινήματα πολιτών, εδώ και χρόνια προς την Περιφέρεια Αττικής και τις δημοτικές αρχές του λεκανοπεδίου.
Τα προβλήματα με τη διαχείριση απορριμμάτων, την χωρητικότητα του ΧΥΤΑ Φυλής, αλλά και τις επιπτώσεις στις ζωές των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας και Δυτικής Αττικής, το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία είναι γνωστά. Τα δε ερωτήματα που θέτει η επιστολή δυστυχώς δεν είναι τόσο γνωστά, καθώς βαδίζουμε με ταχύτητα προς αδιέξοδο και θα τα βρούμε μπροστά μας.
Η ευθύνη που βαραίνει την παρούσα περιφερειακή αρχή και την κα. Δούρου είναι τεράστια. Για να λειτουργήσει το υφιστάμενο σχέδιο, χρειάζεται προσωπικό, χρηματοδότηση και υποδομές.
Όμως, ο κ. Πατούλης δεν μπορεί ούτε να ανακαλύπτει το ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών για προεκλογική τακτική, ούτε να το ανάγει σε ανικανότητα. Πίσω από αυτό, κρύβονται τεράστια συμφέροντα και αποτελεί πολιτική επιλογή, τόσο για την κα. Δούρου, όσο και για τον ίδιο η εξυπηρέτηση τους.
Υπάρχουν δυνατότητες εναλλακτικής διαχείρισης. Και στα ερωτήματα που έχουν θέσει εδώ και χρόνια οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης και των κινημάτων, υπάρχουν απαντήσεις. Εμείς αυτές θέλουμε. Ο κ. Πατούλης, από την πλευρά του, πως απαντά;
Διότι καλό θα είναι να πάρει θέση από τώρα και όχι να φέρει τα μεγάλα συμφέροντα από το παράθυρο μετά τις εκλογές, δήθεν μετά λύπης, με τη γνωστή επιχειρηματολογία της ”καμένης γης”».